czyścić

czyścić
czyścić I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, czyszczę, czyścićci, czyść, czyszczony {{/stl_8}}– wyczyścić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powodować, by coś stało się czyste, usuwając brud, śmieci, plamy itp. (o czymś brudnym, zanieczyszczonym, poplamionym itp.) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Czyścić buty, zęby, meble. Wyczyścić poplamione spodnie, karabin po ćwiczeniach, dywan. Czyścić zboże. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zootechn. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kastrować' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}czyścić II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. nos ndk VIIb, czyścićci {{/stl_8}}– przeczyścić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb {{/stl_8}}{{stl_7}}'mieć rozwolnienie, biegunkę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Od rana boli go żołądek i czyści go. Kogoś przeczyściło po niedojrzałych jabłkach. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • czyścić — ndk VIa, czyszczę, czyścisz, czyść, czyścił, czyszczony 1. «robić czystym, usuwać brud, śmiecie, odpadki itp.» Czyścić dywany, garnki, obuwie. Czyścić poplamioną odzież. Czyścić zęby szczoteczką. Czyścić nasiona, zboże. 2. «powodować… …   Słownik języka polskiego

  • czyścić się – wyczyścić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czyścić siebie, swoje ubranie, ciało itp.; usuwać z siebie brud : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musimy wyczyścić się z tego błota. Czyścić się ze smaru. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • smarkać — Czyścić nos, zwłaszcza nie używając chusteczki Eng. T blow one s nose, especially by pinching one nostril and using no tissue …   Słownik Polskiego slangu

  • cicea — cíce(a) adv. (înv.) aici. Trimis de blaurb, 09.09.2006. Sursa: DAR  cícea adv. invar. (reg.; în graiul copiilor) drăguţ, frumos, gigea. Trimis de blaurb, 08.04.2006. Sursa: DAR  cícea adj …   Dicționar Român

  • benzyna — ż IV, CMs. benzynanie, blm «mieszanina ciekłych węglowodorów, bezbarwna ciecz otrzymywana głównie przez destylację i krakowanie ropy naftowej albo syntetycznie, łatwopalna, używana jako paliwo silników spalinowych i jako rozpuszczalnik» Benzyna… …   Słownik języka polskiego

  • but — m IV, D. buta, Ms. bucie; lm M. y 1. «wierzchnie okrycie stopy lub stopy i kostki, czasem również łydki, przeważnie skórzane, gumowe lub płócienne, z mocną częścią spodnią (podeszwą), chroniącą stopę od obrażeń przy chodzeniu, oraz niekiedy z… …   Słownik języka polskiego

  • cegiełkować — ndk IV, cegiełkowaćkuję, cegiełkowaćkujesz, cegiełkowaćkuj, cegiełkowaćował, cegiełkowaćowany «czyścić, ścierać coś cegłą» Cegiełkować pokład jachtu …   Słownik języka polskiego

  • chemicznie — przysłów. od chemiczny Prać, czyścić chemicznie. ∆ Chemicznie aktywny, czynny «łatwo reagujący chemicznie, zdolny do szybkiej przemiany chemicznej» ∆ Chemicznie czysty «w odniesieniu do substancji używanych w laboratoriach chemicznych: taki, w… …   Słownik języka polskiego

  • chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra …   Słownik języka polskiego

  • czyszczenie — ↨ czyszczenie się n I rzecz. od czyścić (się) …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”